Ísó
Þá er maður búinn að koma sér westur og byrjaður að vinna hér á Ísafirði. Með mér í för eru frú og loðdýr því Rósa og Pjakkur komu með mér hingað í fyrradag. Við búum í miðbæ Ísafjarðar (já, það er til úthverfi hérna og það er ekki á Grænlandi!) á Pólgötu 4, hjá ungu pari sem á fjóra ketti. Þar af leiðandi hefur eineygða skrímslið okkar verið á tauginni síðan við komum en er allur að koma til. Fyrstu nóttina vakti hann okkur með væli og stælum klukkan 3 og linnti ekki látum fyrr en um hálfsex þannig að fyrsti vinnudagurinn fór satt að segja hálfpartinn framhjá mér. Gekk samt bara vel miðað við aðstæður. Dagurinn í dag var miklu betri og ég er kominn á fullt að leikstýra þessum ungmennum, sem eru all-svakalega efnileg.
Fyndið að ein stelpan í hópnum er algjör tvífari Páska.
Rósa situr heima og slakar á meðan ég vinn, sem betur fer eru dagarnir stuttir, eða frá 8-2 til að byrja með, svo á það örugglega eftir að breytast eins og allt gerir yfirleitt þegar leiklist er annars vegar.
Bæjarpöbbinn Langi Mangi er jafn svalur og alltaf og á fimmtudaginn er spurningakeppnin Drekktu Betur þar á dagskrá. Feels like home.
Adios, amigos, eða hvernig sem maður segir það á pólsku, grænlensku eða tælensku!
Fyndið að ein stelpan í hópnum er algjör tvífari Páska.
Rósa situr heima og slakar á meðan ég vinn, sem betur fer eru dagarnir stuttir, eða frá 8-2 til að byrja með, svo á það örugglega eftir að breytast eins og allt gerir yfirleitt þegar leiklist er annars vegar.
Bæjarpöbbinn Langi Mangi er jafn svalur og alltaf og á fimmtudaginn er spurningakeppnin Drekktu Betur þar á dagskrá. Feels like home.
Adios, amigos, eða hvernig sem maður segir það á pólsku, grænlensku eða tælensku!
Ummæli