Hættur að kenna... í bili

-
Jamm, í gær var síðasti dagurinn minn í vinnunni. Á miðvikudeginum hafði ég útskrifað tíunda bekkinn minn við hátíðlega athöfn. Samt soldið skrítið að ég var ekki beðinn um að segja nokkur orð við umsjónarbekkinn. Í staðinn töluðu bæði skólastjóri og aðstoðarskólastjóri en sá síðarnefndi kenndi víst þessum bekk (eða hluta hans) fyrir sex árum síðan og hélt því fram að flestir töluðu enn um bekkinn sem "bekkinn hans Snorra" -- nokkuð sem aldrei heyrðist ef einhver afskipti þurfti að hafa af bekknum í vetur. Þá var hann sko bekkurinn minn.

En jæja, hvað um það. Það var í raun ekkert nema skemmtilegt að útskrifa þessa krakka. Flest hef ég þekkt síðan í áttunda bekk og það er frábært að sjá hvað þau hafa þroskast og fullorðnast á þessum árum. Tja, fyrir utan strákana sem hafa aðallega stækkað. Hólmar er auðvitað undantekningin þar, maður býst við að hann verði orðinn inspector scholae eftir nokkur ár. Og það eru fleiri upprennandi snillingar í hópnum: tvíburarnir, Adda, Nína, Selma, Ellen... ég gæti haldið áfram... Amanda, Andrea, Lísa, Þorbjörg... þetta er frábær hópur og ég er feginn að ég hætti ekki í fyrra heldur kláraði dæmið með þessum hópi. Maður finnur til með þeim sem tekur við næsta tíunda bekk en svo virðist sem lausnin sem ég kom með í gríni verði ofaná: það á að fækka í bekknum.

En í gær kvaddi ég svo vinnustaðinn og samstarfsfólkið. Maður er búinn að eignast þarna nokkra alvöru vini, helst Þorstein og Ásu, en auk þess er manni farið að þykja vænt um mjög marga. Ég var hins vegar ekkert að fara út í neina væmni í gær, heldur sagði bara sem svo, að mér þættu langar kveðjustundir leiðinlegar. Þannig að ég væri farinn, bæ. Liðið var smástund að átta sig en svo heyrði ég lófatak um leið og ég gekk út um dyrnar. Í síðasta sinn? Geri nú frekar ráð fyrir því en enginn ræður sínum næturstað. Þegar ég verð kominn með réttindin eftir ár eða svo mun ég auðvitað sækja um öll störf í boði og svo kemur bara í ljós hvað gerist.

Ég á samt víst að koma í Klébergsskóla næsta vor og setja upp leikrit. Ágætis aukapeningur það, meðan maður er sveltandi námsmaður.

Hei, og svo er ég að fara til Akureyrar í júlí. Verð tæknistjóri á leiklistarhátíð fyrir heyrnarlausa. OK ég veit, ég er tæknilega séð ekki heyrnarlaus, en ég hlusta auðvitað ekki á neinn, það hjálpar eflaust.

Þannig að sumarið lofar bara nokkuð góðu...

Feitibjörn er í góðu skapi í dag, enda stutt í England-Paragvæ.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Jólabjórrýni Feitabjarnar 2021

-
Mynd
  Djöfullinn danskur! Þá er enn eittt árið að renna sitt skeið á enda og ekki hefur það nú verið neitt frábært, sama hvort þú ert launaþræll hjá ferðaþjónustufyrirtæki, kennari eða hjúkka. Ef þú ert þingmaður hefur árið reyndar örugglega verið fínt því launin eru ágæt og það virðist vera búið að taka þá ákvörðun að leggja niður kosningar svo það verður bara hægt að hirða launin áfram sama hvað kemur upp úr kössunum. Enda veit enginn lengur hvað kemur upp úr kössunum, hvað þá að mönnum sé ekki bara drull. Árið hefur semsagt einkennst af vonbrigðum. Bólusetningarnar sem áttu að redda öllu stóðu ekki undir væntingum. Þríeykið sligaðist undan þyngd fálkaorðunnar og eftirlét samtökum atvinnulífsins að semja sóttvarnarreglur. Bjór hækkaði í verði. Bjór. Hækkaði. Í. Verði. Því ef það er eitthvað sem einkennir jólabjórframboð hinna íslensku brugghúsa, stórra og smárra, á þessu guðsvolaða ári, þá er það helvítis okurverðið. Bjórgerðarmenn hafa tekið til sín slagorð Alþýðusambandsins um að það s
Lesa meira

Jólabjórrýni Feitabjarnar 2022

-
Mynd
Heimur versnandi fer. Það er ekki laust við að almenningur sé pínu sleginn nú í lok þessa herrans árs tvö þúsund tuttugu og tvö. Við vorum rétt skriðin upp úr umgangspestinni með sínum takmörkunum, valdboðuðu sprautum og innilokunum. Voru fleiri en Feitibjörn sem héldu að nú tæki við betri tíð með blóm í haga? Það var nú meiri djöfuls barnaskapurinn. Hvað fengum við? Jú, eitt viðbjóðslegt stríð til dæmis. Og við klöppum okkur á bakið fyrir það hvað við séum góð að taka á móti fáeinu fólki á flótta úr þessu stríði en á sama tíma erum við enn að senda sakleysingja út í óvissuna ef þau eru öðruvísi en við á litinn og trúa á annan guð. Mjög jólalegt. Nú er meiraðsegja verið að draga fólk upp úr hjólastólum til að henda því úr landi. En við eigum ekki að kvarta, við höfum það jú svo ofboðslega gott á þessu frábæra landi, sjáiði til dæmis bara hvað það gekk vel að selja pabba fjármálaráðherrans banka? Helvítis fokking fokk. En árið er senn á enda og búðirnar fyllast af jólabjórum enn eina f
Lesa meira

Feitibjörn tekur pásu

-
 Kæru vinir Verkefnið að smakka og dæma hvern einasta íslenska jólabjór hefur vaxið með ári hverju. Feitibjörn hefur verið svo heppinn að geta reitt sig á góðra vina hjálp síðustu misserin og það hefur verið bæði gaman og gefandi. Þakklæti til frú Feitabjarnar, Koppa-Krissa og svo er það hann elsku Immagaddus. Þessi nöfn segja ykkur auðvitað ekki neitt, sem er alveg eins og það á að vera. En Immagaddus féll frá á sviplegan hátt fyrir nokkrum vikum. Hans er sárt saknað og einhvern veginn finnur Feitibjörn ekki hjá sér löngun til að fara í hina árlegu risasmökkun akkúrat núna.  Vona að þið skiljið þetta og hittumst vonandi hress að ári.
Lesa meira