Chicken Little
Af hverju fór kjúklingurinn yfir götuna?
Ég á tvo kunningja. Sem eiga ýmislegt sameiginlegt, eins og aðdáunarverð hnífasett og upphandleggi sem eru kjötmeiri en bæði lærin á mér. En þeir eru líka ansi ólíkir. Sá minni er til dæmis sú manngerð sem býr á mjög fámennri plánetu. Ég kannast t.d. við tvær fyrrverandi konur hans og ég geri mér í hugarlund að hann hafi haft ámóta áhrif á líf þeirra og engisprettuplága. Á tímabili furðaði ég mig á því hvers vegna sú seinni hékk ennþá með honum, og kom með þá kenningu að hann hlyti að vera með stærsta typpi á Íslandi. En miðað við steranotkun hans undanfarin 2 ár hlýtur það að vera liðin tíð. Enda kellingin farin frá honum og í margfalt betra ástandi, andlega sem og líkamlega, en áður.
Sá stærri vann einu sinni í Goða. Og þá hlýtur öll þjóðin, nei, allur hinn vestræni heimur, að vita um hvern ég er að tala. Því sögurnar hans síðan hann vann í Goða eru svo margar, og svo langar, að lögmál skammtaeðlisfræðinnar segja mér að allir hljóti að hafa heyrt a.m.k. þrjár þeirra. Sem er svipað og að hafa heyrt 13, bara ekki eins sársaukafullt. En Goði (eins og við skulum kalla hann) er góð sál, vinur vina sinna, og líka - hefur nú komið í ljós - vinur þeirra sem hann heldur að séu vinir sínir.
Goði hefur til dæmis komið til skjalanna (og sófanna, og bókaskápanna, og borðstofuborðanna) í síðustu þrjú skipti sem Steri hefur flutt búslóðina sína. Þarna er málið í hnotskurn: Steri myndi ekki lána Goða símann sinn til að hringja á sendiferðabíl. En Goði heldur, í einfeldni sinni, að Steri sé vinur hans af því að hann þiggur greiða. Og nú hafa þeir félagarnir ákveðið að stofna saman fyrirtæki.
Nú ætla ég að láta hverjum og einum eftir að meta gróðamöguleika fyrirtækis sem á að sjá um að grilla kjúklinga fyrir Bónus. Forsendurnar eru þessar: kjúklingarnir eru keyptir af fyrirtækinu (sem við skulum kalla Chickenshit Inc.) á eigin ábyrgð. Chickenshit Inc. fjárfestir í grillofnum og grillar kjúklinga sem síðan eru sendir í fimm Bónusbúðir. Ég veit ekki hverjar, en educated guess væri Smáratorg, Holtagarðar, Spöngin, Mosó og segjum Hafnarfjörður. Þar sitja kjúklingarnir (segjum 60 stk. í hverri búð) þangað til eftir kvöldmat, og þá er óseldum kjúklingum skilað til Chickenshit Inc.
Hér fæ ég nú business hugmynd. ÉG kaupi stóra hakkavél og frystikistu. Tek að mér að kaupa óseldu kjúklingana af Chickenshit Inc. fyrir slikk, bý til lúxuskattamat og sel í Nóatúni á uppsprengdu verði. Mamma myndi alla vega kaupa hann, því hún lifir í þeirri trú að mjólkin sem er seld í Bónus sé að einhverju leyti verri en mjólkin sem er seld í Nóatúni, af því að það er verðmunur. Believe me, það er til fullt af fólki sem heldur að lágt verð hljóti að tákna minni gæði.
Að lokum: það er til nokkuð af fólki, aðallega af eldri kynslóðinni og úr sveit, sem borðar ekki kjúkling. Tengdapabbi er einn af þeim. Aldrei skilið þessa geðveilu. En ég spái því hér með að innan 9 mánaða verði Goði hættur að borða kjúkling. Því þegar maður veðsetur húsið sitt til að stofna fyrirtæki með dæmdum fjárglæframanni og landsþekktum kókhaus, þá held ég að maður fari að hata kjúklinga.
Ég á tvo kunningja. Sem eiga ýmislegt sameiginlegt, eins og aðdáunarverð hnífasett og upphandleggi sem eru kjötmeiri en bæði lærin á mér. En þeir eru líka ansi ólíkir. Sá minni er til dæmis sú manngerð sem býr á mjög fámennri plánetu. Ég kannast t.d. við tvær fyrrverandi konur hans og ég geri mér í hugarlund að hann hafi haft ámóta áhrif á líf þeirra og engisprettuplága. Á tímabili furðaði ég mig á því hvers vegna sú seinni hékk ennþá með honum, og kom með þá kenningu að hann hlyti að vera með stærsta typpi á Íslandi. En miðað við steranotkun hans undanfarin 2 ár hlýtur það að vera liðin tíð. Enda kellingin farin frá honum og í margfalt betra ástandi, andlega sem og líkamlega, en áður.
Sá stærri vann einu sinni í Goða. Og þá hlýtur öll þjóðin, nei, allur hinn vestræni heimur, að vita um hvern ég er að tala. Því sögurnar hans síðan hann vann í Goða eru svo margar, og svo langar, að lögmál skammtaeðlisfræðinnar segja mér að allir hljóti að hafa heyrt a.m.k. þrjár þeirra. Sem er svipað og að hafa heyrt 13, bara ekki eins sársaukafullt. En Goði (eins og við skulum kalla hann) er góð sál, vinur vina sinna, og líka - hefur nú komið í ljós - vinur þeirra sem hann heldur að séu vinir sínir.
Goði hefur til dæmis komið til skjalanna (og sófanna, og bókaskápanna, og borðstofuborðanna) í síðustu þrjú skipti sem Steri hefur flutt búslóðina sína. Þarna er málið í hnotskurn: Steri myndi ekki lána Goða símann sinn til að hringja á sendiferðabíl. En Goði heldur, í einfeldni sinni, að Steri sé vinur hans af því að hann þiggur greiða. Og nú hafa þeir félagarnir ákveðið að stofna saman fyrirtæki.
Nú ætla ég að láta hverjum og einum eftir að meta gróðamöguleika fyrirtækis sem á að sjá um að grilla kjúklinga fyrir Bónus. Forsendurnar eru þessar: kjúklingarnir eru keyptir af fyrirtækinu (sem við skulum kalla Chickenshit Inc.) á eigin ábyrgð. Chickenshit Inc. fjárfestir í grillofnum og grillar kjúklinga sem síðan eru sendir í fimm Bónusbúðir. Ég veit ekki hverjar, en educated guess væri Smáratorg, Holtagarðar, Spöngin, Mosó og segjum Hafnarfjörður. Þar sitja kjúklingarnir (segjum 60 stk. í hverri búð) þangað til eftir kvöldmat, og þá er óseldum kjúklingum skilað til Chickenshit Inc.
Hér fæ ég nú business hugmynd. ÉG kaupi stóra hakkavél og frystikistu. Tek að mér að kaupa óseldu kjúklingana af Chickenshit Inc. fyrir slikk, bý til lúxuskattamat og sel í Nóatúni á uppsprengdu verði. Mamma myndi alla vega kaupa hann, því hún lifir í þeirri trú að mjólkin sem er seld í Bónus sé að einhverju leyti verri en mjólkin sem er seld í Nóatúni, af því að það er verðmunur. Believe me, það er til fullt af fólki sem heldur að lágt verð hljóti að tákna minni gæði.
Að lokum: það er til nokkuð af fólki, aðallega af eldri kynslóðinni og úr sveit, sem borðar ekki kjúkling. Tengdapabbi er einn af þeim. Aldrei skilið þessa geðveilu. En ég spái því hér með að innan 9 mánaða verði Goði hættur að borða kjúkling. Því þegar maður veðsetur húsið sitt til að stofna fyrirtæki með dæmdum fjárglæframanni og landsþekktum kókhaus, þá held ég að maður fari að hata kjúklinga.
Ummæli