Gamlir hundar

Oft er erfitt að kenna gömlum sauði að hlusta. Tengdapabbi kíkti í heimsókn um helgina. Konan var með í för, og ég var búin að segja þeim að ég væri á fullu að mála hurðina að íbúðinni. Sem er ekki í frásögur færandi. Nema eftirfarandi samtal átti sér stað þegar sá gamli hafði arkað inn um dyrnar, stigið beint á dagblað sem lá á gólfinu og í málningarklessu sem var þar:
Geiri, stoppaðu, þú hefur stigið í málningu.
- Ha?
Þú hefur stigið í málningu, það er málning neðan á skónum þínum.
- Jájá, það gerir ekkert til.
Ég var ekki að hafa áhyggjur af skónum. Þú ert að spora út allt stofugólfið hjá mér.
- Ha?
Þú ert að setja málningarklessur út um allt gólf.
- Jájá, það er allt í lagi.
Nei, það er ekki allt í lagi. Viltu gera svo vel að fara úr skónum.
- Ha?
Geturðu farið úr skónum áður en þú sporar meira út.
- Viltu að ég fari úr skónum?
Já takk, það væri ágætt. Áður en það fer meiri málning á gólfið.
- Ha?
Áður en það fer meiri málning á gólfið. Það eru málningarklessur á gólfinu eftir skóna.
- Jájá, það gerir ekkert til.
Jú, það gerir til, við viljum helst ekki hafa málningarklessur á gólfinu.
- Ha?
Það gerir víst til.
- Neinei, þetta næst nú af með vatni.
Þetta er reyndar olíulakk.
- Ha?
Þetta er olíulakk, ekki víst að það náist af með vatni.
- Nújá. Jæja, það er allt í lagi.

Hálftíma síðar, eftir að ég hafði skriðið um á fjórum fótum með svamp og hreinan uppþvottalög og skrúbbað málninguna upp:

- Sko, sagði ég ekki að það væri ekkert mál að ná þessu af!